فیبروم های بزرگ
دکتر آزیتا ناصری، متخصص زنان و زایمان در پاسخ به این پرسش به میوم های رحمی که در اصطلاح عامیانه به نام فیبروم شناخته می شوند به عنوان یکی از دلایل شایع در انجام
هیسترکتومی اشاره می کند و می گوید: فیبروم ها که معمولا در خانم های بالای 35 سال ایجاد می شوند رویش های اضافه ای از بافت عضلانی رحم هستند .
زمانی که میوم در جایی از رحم قرار گرفته است که به خونریزی غیرطبیعی منجر می شود یا آن قدر بزرگ است که به اندام های مجاور در شکم و لگن مثل روده یا کلیه فشار می
آورد به اجبار باید خارج شود. در سنین پایین تر فقط میوم ها خارج می شوند و رحم حفظ می شود، اما در سنین بالاتر و نزدیک به یائسگی معمولا کل رحم خارج می شود، چرا که
با حفظ رحم امکان تشکیل میوم های جدید وجود دارد.
در بیمارانی که با خونریزی شدید واژینال مراجعه می کنند و به درمان های دارویی پاسخ نمی دهند یا این که فیبروم های بزرگ رحمی دارند که به قسمت های مهم لگنی مثل
کلیه ها و حالب فشار می آورد متخصص زنان چاره ای جز تخلیه رحم ندارد.
اندومتریوز با دردهای شدید لگنی
از دیگر علت های هیسترکتومی، درد مزمن و شدید لگنی است که معمولا به دلیل بیماری هایی مثل اندومتریوز ایجاد می شود.
دکتر ناصری متخصص زنان و زایمان در این باره توضیح می دهد: در این بیماری بافت اندومتر (لایه داخلی رحم) به طور نابجا در بافت ماهیچه ای رحم یا داخل فضای لگن وجود دارد و
با تغییرات هورمونی ماهانه این بافت های نابجا نیز مثل بافت طبیعی رحم تحریک می شوند و ایجاد درد می کنند. گاهی آن قدر درد شدید است که برای خلاصی از آن و بازگرداندن
کیفیت عادی به زندگی فرد، باید به ناچار رحم وی را خارج کرد.
برداشتن رحم و تخمدان چه عوارضی دارد
عمل تخلیه رحم به دلایل متفاوتی انجام می شود، خونریزی های شدید رحمی بیشترین عاملی ست که به هیسترکتومی منجر می شود.
البته در موارد خونریزی های شدید ابتدا بررسی تشخیصی انجام می شود و در صورتی عدم تعادل هورمونی در این بررسی ها تشخیص داده شود، ابتدا پزشک درصدد اصلاح آن
برمی آید، اما درصورت عدم پاسخ به درمان دارویی برای اجتناب از عوارض ناشی از خونریزی شدید و طولانی، ناگزیر به هیسترکتومی خواهیم بود.
اگر خانم پس از سن یائسگی باشد، عوارض خاصی برای بیمار ندارد؛ ولی اگر قبل از سن یائسگی باشد شانس حاملگی را از بیمار می گیرد و درآوردن تخمدان ها عوارض
یائسگی برای بیمار دارد.
بعضی بیماران از نظر میل جنسی دچار مشکل می شدند که البته با مشاوره های روانپزشکی به بیمار کمک زیادی می توان کرد. البته پس از دو ماه مراقبت بیمار به حالت طبیعی
زندگی بر می گردد و در مطالعات انجام شده روی زنان که توسط متخصص جراحی شده اند نشان می دهد میل جنسی پس از مدتی به حالت طبیعی برمی گردد.
البته بیمار باید از عوارض عمل مطلع شود، چون رحم و تخمدان نزدیک اعضای حیاتی مثل حالب و کلیه ها هستند و ممکن است این اعضا طی عمل جراحی آسیب ببینند و این که
بیمار بداند ممکن است مدتی پس از عمل، درد داشته باشد. همچنین پس از عمل حداقل دو ماه از اعمال جنسی خودداری کند و وسایل سنگین بلند نکند و ورزش های سنگین
انجام ندهد.
منبع: دکتر ناصری